Najtrudniejsze zdarzenia to te, w których przegrywamy walkę o życie - wywiad z prezesem OSP Obryte Tomaszem Daną

Pierwsze, na co bym zwrócił uwagę, to określenie, którego Pani użyła czyli „zawód”. Ja nazwałbym to inaczej – „powołanie”. Każdy z nas ochotników ma pracę, zajęcie, które wykonuje na co dzień. Służba w OSP nie jest dla nas żadnym obowiązkiem, ale dodatkowym zajęciem, któremu poświęcamy nasz wolny czas. Kieruje nami przede wszystkim bezinteresowna chęć pomocy ludziom. Kiedy słyszymy syrenę, często porzucamy swoje własne obowiązki, ponieważ wiemy, że ten dźwięk oznacza, że ktoś potrzebuje pomocy. Myśląc o strażaku ochotniku, na myśl przychodzą mi słowa mł. Bryg. Bartosza Klicha, byłego oficera prasowego PSP w Gnieźnie: „(...) można dostać dachówką w głowę, może drzewo się wywrócić, a przecież, zamiast tego można byłoby spokojnie siedzieć w domu i patrzeć w telewizji, co się dzieje (...)”. Tak, zdecydowanie uważam, że to nie zawód, lecz powołanie, z którym trzeba się urodzić.

Dokładnej daty chyba już nikt nie pamięta, ale wiemy, że było to w 1925 r., z inicjatywy ówczesnego proboszcza parafii Obryte. Mimo wszystko cały czas staramy się ustalić, kiedy dokładnie i w jakich okolicznościach miało to miejsce.

Od 2018 roku. Z jednej strony jest to bardzo wielkie wyróżnienie, ale z drugiej, to ogromna odpowiedzialność i poświęcenie. Specyfikacja działań oraz ilość wyjazdów jednostek OSP zmieniła się w ciągu ostatnich lat. Zdarzenia, z którymi mamy do czynienia na co dzień wymagają od nas użycia coraz to bardziej profesjonalnego sprzętu. Jako Prezes OSP jestem zobowiązany do pozyskiwania niezbędnych środków i funduszy, aby systematycznie doposażać jednostkę w profesjonalny i niezbędny sprzęt do ratowania życia i mienia ludzi. Dzięki takim staraniom, jednym z przełomowych momentów było pozyskanie w 2018 r. fabrycznie nowego pojazdu ratowniczo-gaśniczego, który znacząco wpłynął na jakość prowadzonych działań. Drugim, bardziej aktualnym, to oddanie do użytku, w grudniu ubiegłego roku, nowej strażnicy. To znacząco wpłynęło na komfort pracy naszych druhów oraz odpowiednio zabezpieczyło posiadany przez nas sprzęt. Wszystko to nie byłoby niemożliwe, gdyby nie wzorowa współpraca z Urzędem Gminy oraz innymi instytucjami państwowymi, jak również osobami i przedsiębiorcami, którzy wspierają naszą jednostkę – za co jesteśmy im wszystkim bardzo wdzięczni. Ich pomoc jest dla nas świadectwem, że to, co robimy, jest szanowane i docenianie. Chciałbym również podkreślić wzorową współpracę z Komendą Powiatową Państwowej Straży Pożarnej w Pułtusku, której również dziękujemy za wsparcie.

Jednostka liczy teraz 54 druhów z czego 23 upoważnionych jest do czynnego udziału w działaniach ratowniczo-gaśniczych. W skład obecnego Zarządu wchodzą: prezes – Tomasz Dana, naczelnik – Łukasz Dyga, zastępca naczelnika – Adam Salwin, skarbnik – Stanisław Jarosław Łach, sekretarz – Stanisław Tyszkiewicz, gospodarz – ks. Cezary Siemiński, członek Zarządu – Jan Seroka. W skład komisji rewizyjnej wchodzą: przewodniczący – Piotr Paweł Jarosik oraz członkowie – Jerzy Szczepanik i Adrian Głowacki.

Jak zaznaczyłem na początku, uważam, że najważniejsze jest, aby mieć do tego powołanie. Kolejnym krokiem jest zapisanie się do jednostki OSP. Z kolei, aby brać czynny udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych zostaje się skierowanym przez jednostkę do obycia kursu podstawowego (szkolenie strażaków ratowników OSP), prowadzonego przez Komendę Powiatową Państwowej Straży Pożarnej. Szkolenie zakończone jest egzaminem, a jego wynik musi być pozytywny. Zachęcamy wszystkich do wstąpienia w szeregi OSP.
Warto podkreślić, że strażacy należący do naszej jednostki na bieżąco podnoszą swoje kwalifikacje, biorąc udział w szkoleniach.

W chwili obecnej niestety nie. W niedalekiej przyszłości chcemy stworzyć taką drużynę, aby mieć następców, którzy zapewnią ciągłość funkcjonowania naszej jednostki.

Aby jednostka OSP mogła zostać włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego musi spełnić kilka wymagań, najistotniejsze to: posiadanie co najmniej jednego (średniego lub ciężkiego) pojazdu ratowniczo-gaśniczego, co najmniej dwunastu wyszkolonych ratowników, system łączności powiadamiania i alarmowania, posiadanie urządzeń do łączności w sieci radiowej, zestaw do kwalifikowanej pierwszej pomocy, co najmniej 4 kpl. aparatów ochrony dróg oddechowych, zestaw hydrauliczny.

W poprzednim roku braliśmy udział w 79 zdarzeniach, z czego 14 to pożary, 45 to miejscowe zagrożenia, jedne ćwiczenia i 19 zabezpieczeń rejonu JRG Pułtusk. Każde zdarzenie, w którym ratujemy mienie, a zwłaszcza życie ludzkie, jest dla nas ważne. Jednak w minionym roku, najbardziej zapadło mi w pamięci to, jak go rozpoczęliśmy. W styczniu 2021 r. wyjeżdżaliśmy do trzech poważnych wypadków komunikacyjnych na terenie naszej gminy. Kolejnymi zdarzeniami, które dobrze pamiętam to marcowy i kwietniowy pożar domów jednorodzinnych. Pierwszy w sąsiedniej wsi, gdzie mieszkaniec doznał obszernych oparzeń ciała trzeciego stopnia, drugi w naszej miejscowości, podczas którego spaleniu uległo całe poddasze, ale na szczęście nie było osób poszkodowanych.

To bardzo trudne pytanie. Nie jestem w stanie wskazać takiej jednej. Każda akcja niesie za sobą mniejszy lub większy trud. Jako jednostka działamy głównie na terenie naszej gminny, dlatego uważam, że najtrudniejsze są akcje prowadzone na tym właśnie obszarze, ponieważ niesiemy pomoc osobom, które znamy osobiście. „Zdarzenia najbardziej zapadające w pamięci to te, w których przegrywamy walkę o czyjeś życie.”