Wywiad z Rektorem Adamem Koseskim

POLITYKA JEST SPRAWĄ ZBYT POWAŻNĄ,

ABY POZOSTAWIĆ JĄ W RĘKACH POLITYKÓW

 

Z Rektorem Akademii Humanistycznej w Pułtusku, kandydatem do Senatu RP, Adamem Koseskim rozmawia Grzegorz Gerek

Po co profesorowi, Rektorowi Akademii Humanistycznej, humaniście z ogromnym dorobkiem naukowym - polityka, która przeciętnemu obywatelowi kojarzy się raczej negatywnie... Po to, żeby ten dorobek spożytkować w sposób należyty, dla dobra społeczności północno-wschodniego Mazowsza czyli powiatów pułtuskiego, ostrołęckiego, makowskiego i wyszkowskiego. Nie zamierzam uprawiać polityki dla polityki, ale politykę dla praktyki, osadzoną w realiach i nakierowaną na rozwiązywanie problemów. Charles de Gaulle mawiał kiedyś, że polityka jest sprawą zbyt poważną, aby pozostawić ją w rękach polityków.   W naszym powiecie do urn pójdzie ponad piętnaście tysięcy wyborców. Będą oni, w jak najbardziej politycznych wyborach do sejmu, popierali kandydatów z różnych ugrupowań. Spróbujmy przekonać ich, aby w wyborach do Senatu oddali głos na Rektora. Jaką korzyść z zasiadania w Senacie Rektora AH, będzie miał zwykły obywatel Pułtuska i powiatu pułtuskiego?  Mieszkańcy Pułtuska będą mieli poczucie, że delegowali do izby wyższej polskiego parlamentu osobę, jak sądzę, kompetentną, o znacznym doświadczeniu życiowym i zawodowym, wnoszącą pozytywne wartości do polskiego życia politycznego.  Myślę, że wiele korzyści mieszkańcy naszego miasta już mają. Wynikają one z istnienia od 1994 r. Akademii Humanistycznej w Pułtusku. To jest instytucja, która wniosła wiele dobrego do gospodarczego, społecznego i kulturalnego życia Pułtuska. Nie ulega wątpliwości, że Rektor będąc Senatorem ma większe możliwości działania i przyciągania do Pułtuska i regionu dobrych rozwiązań.   W okręgu wyborczym do Senatu obejmującym powiaty: pułtuski, ostrołęcki, wyszkowski i makowski, najlepszy wyniki wyborcze osiąga PiS i PSL wyprzedzając Platformę. Dopiero na czwartym miejscu jest lewica. A Pan będzie kandydował właśnie z listy SLD. Czy nie jest to stracona pozycja? Trudno będzie wygrać z silniejszymi ugrupowaniami. Chciałbym na początek podkreślić, że startuję z listy SLD, ale jestem i będę osobą bezpartyjną. Partyjność jest mi bardzo odległa. Chciałbym wyborcom zaproponować coś, moim zdaniem ważniejszego, niż legitymacja partyjna. Proponuję kompetencje, dorobek i doświadczenie. I liczę, że te argumenty będą brane pod uwagę, a nie fakt przynależności do tej czy innej partii. Z wielką przyjemnością podejmę debatę z innymi kandydatami do Senatu na temat przyszłości naszego regionu, problemów i sposobów ich rozwiązania. Chcę wyborców przekonywać argumentami, a nie ideologią. Z drugiej strony liczę na lokalny patriotyzm polityków wszystkich opcji. Mam nadzieję, że mogę liczyć na głosy tysięcy mieszkańców powiatu pułtuskiego, w tym także Tadeusza Nalewajka z PSL, Henryka Kowalczyka z PiS, jak i pułtuskich kandydatów do sejmu z innych ugrupowań.   Senat w historii polskiego parlamentaryzmu odegrał bardzo ważną rolę, szczególnie w okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Także przed wojną był ważny. Później, po roku 1944 został zmarginalizowany i w końcu zlikwidowany. Powstał ponownie w 1989 roku. Jednak w okresie III RP jest to mniej znacząca izba parlamentu. Jak Senatowi przywrócić rolę, na którą zasługuje? To nie jest skomplikowane. Trzeba wybierać właściwych ludzi do Senatu. Ta izba parlamentu nie może być zbiorowiskiem ludzi wysłanych tam za zasługi partyjne. Muszą być to ludzie kreatywni, wiedzący czego pragną dla regionów, z których zostali wybrani. Muszą to być ludzie z dorobkiem i doświadczeniem, ludzie gwarantujący merytoryczną pracę.   Po raz pierwszy będziemy wybierać senatorów w jednomandatowych okręgach wyborczych. Czy ten sposób elekcji ma szansę poprawić jakość tej izby? Nigdy nie ma takiego rozwiązania, które byłoby jedynie słusznym, ale jest to dość ciekawy pomysł idący w dobrym kierunku. Jednomandatowe okręgi bardziej wiążą Senatora z regionem, z którego jest wybrany. Świadomość wyborców, że wygra tylko jeden, najlepszy, też jest ważna. Nie mają tu znaczenia przynależność partyjna czy też kolejność na liście. Jest to więc dość interesująca i ciekawa próba. Zobaczymy, jak to wyjdzie w praktyce.   Zapewne wszyscy mieszkańcy Pułtuska wiedzą kim jest Adam Koseski. Znają Pana jako Rektora Akademii Humanistycznej. Warto jednak dokładniej zaprezentować się Pułtuszczanom... Jestem profesorem zwyczajnym nauk politycznych, autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów, założycielem i Rektorem Akademii Humanistycznej, b. członkiem Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, tłumaczem literatury bułgarskiej, przewodniczę Radom Naukowym muzeów w Płocku i Ciechanowie, jestem członkiem zespołu monitorującego programy unijne dla województwa mazowieckiego, odznaczonym przez marszałka Adama Struzika medalem „Za zasługi dla Mazowsza”. Moje zainteresowania naukowe, to stosunki międzynarodowe i historia, ze szczególnym uwzględnieniem losów Polaków na wschodzie oraz problematyki bałkańskiej.  Rodzinnie jestem związany z Północnym Mazowszem, mój ojciec pochodził z gminy Winnica, a matka z ciechanowskiego. Od lat mieszkam w Pułtusku.  Akademia, którą kieruję, wspiera wiele instytucji, począwszy od PCK, poprzez szkoły, biblioteki, ośrodki pomocy społecznej i samorządy, daje pracę i jest źródłem utrzymania dla kilkuset Pułtuszczan. Troszczy się o dobra kultury materialnej, zabytki sakralne, pomniki przeszłości, dba o patriotyczne tradycje Północnego Mazowsza.

 

 

Prof. dr hab. Adam Waldemar Koseski -  Rektor Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku

Urodził się 12 października 1939 r. w Warszawie. W latach 1958 – 1963 studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim; pracę magisterską pt. Postacie żydowskie w twórczości Bolesława Prusa napisał pod kierunkiem prof. Janiny Saloni-Kulczyckiej. Doktoryzował się w 1972 r. na podstawie rozprawy pt. Bułgaria w polityce europejskiej, której promotorem był prof. Jerzy Tomaszewski. Habilitację otrzymał w 1979 r. na podstawie pracy pt. Budowa rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1987 r. W latach 1981 – 1984 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Wiedzy o Partiach w Akademii Nauk Społecznych w Warszawie. W latach 1985 – 1989 był pierwszym zastępcą dyrektora Centrum Studiów Politycznych. W latach 1994 - 2005 kierownik Katedry Stosunków Międzynarodowych w Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego. Współzałożyciel Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora, której był pierwszym prorektorem (1994 – 2004); od roku 2004 rektor (w 2009 r. powołany na kolejną kadencję do 2014 r.). Doktor honoris causa Uniwersytetu im. Immanuela Kanta w Kaliningradzie (2009). 
Członek m.in.: Instytutu Słowianoznawstwa PAN (w Radzie Naukowej: 1986 – 1989); Rady Naukowej Centrum Badań Radzieckich UW (1991 – 1993); Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”; Komitetu Monitorującego Regionalny Program Operacyjny Województwa Mazowieckiego na lata 2007 – 2013. Jest przewodniczącym Rady Programowej Muzeum Mazowieckiego w Płocku oraz Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie. W latach 1969 – 1980 zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Panorama Bułgarska”;w latach 1990 – 1991 redaktor naczelny dwumiesięcznika „Sekrety Historii”. Członek kolegiów redakcyjnych: Artes Liberales, Dzieje Najnowsze, Rocznik Nauk Politycznych, Rocznik Mazowiecki, Społeczeństwo i Polityka, Studia Mazowieckie.
Promotor 21 prac doktorskich, recenzent rozpraw habilitacyjnych i profesorskich.
Został odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim OOP (1983), bułgarskim Orderem Cyryla i Metodego I stopnia (Złoty; 1976), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000) i Krzyżem Oficerskim (2003), Honorowy Obywatel Pułtuska (2004), Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Mazowsza” (2009). 
Jest tłumaczem z języka bułgarskiego literatury pięknej, naukowej i historycznej. 
Publikacje książkowe (wybór): Bułgaria w polityce europejskiej 1944–1948 (Warszawa 1975); Budowa rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego. Zarys koncepcji politycznej (wyd. I: Warszawa 1977);Europejskie państwa socjalistyczne 1948-1960. Zarys rozwoju politycznego (Warszawa 1977; współautor);Ludowa Republika Bułgarii. Zarys rozwoju społeczno-politycznego (Warszawa 1980); Bułgaria 1944 – 1948(Warszawa 1983); Albania. Krótki zarys dziejów (Warszawa 1988); Współautor i redaktor serii dokumentówO Niepodległą i Granice (Warszawa – Pułtusk, 2000 – 2007; 6 tomów); Mazowsze w dobie walk o niepodległość (Warszawa 2001, w: Warszawa i Mazowsze w walce o niepodległość w latach 1794 - 1920); Ziemia Czerwieńska pod okupacją niemiecką czerwiec 1941 - czerwiec 1943 (Warszawa – Pułtusk 2001, Wstęp i opr. nauk.); W bałkańskim tyglu (Pułtusk 2002); Procesy migracji i społeczności polonijne.Problematyka metodologiczno-historiograficzna (Lublin, Pułtusk 2003); Ziemie Wschodnie. Raporty Biura Wschodniego Delegatury Rządu na Kraj 1943 - 1944 (Warszawa - Pułtusk 2005, współautor); Ziemie Wschodnie. Meldunki tygodniowe Sekcji Wschodniej Departamentu Informacji i Prasy Delegatury Rządu RP na Kraj kwiecień - lipiec 1944 (Warszawa - Pułtusk - Kielce 2006, współautor); Dzieje partii i stronnictw chłopskich w Europie, t.I: Narodziny i rozwój (Pułtusk - Warszawa  2007, współautor i red. nauk.); Dzieje partii i stronnictw chłopskich w Europie, t.II: W podzielonej Europie (Pułtusk - Warszawa  2007, współautor i red. nauk.); Nowe kraje Unii Europejskiej (Warszawa 2007); Bałkany – region konfliktów i kontrastów (Warszawa 2008, w: Współczesne Stosunki Międzynarodowe). Autor ponad 250 artykułów naukowych i popularnonaukowych. Przetłumaczył 15 książek z bułgarskiej literatury pięknej i naukowej.
Nauczyciele: Jerzy Tomaszewski, Mito Isusow
Hobby: teatr, literatura piękna, sport (tenis, koszykówka, pływanie).