60 lat „Polityki”

Wczoraj tygodnik „ Polityka ” obchodził 60 – cio lecie istnienia. Przez niemal połowę tego czasu „Polityka” jest moją obowiązkową, cotygodniową lekturą. I muszę przyznać, że irytuje mnie sporadycznie, napawa dumą trochę częściej, inspiruje i zmusza do myślenia całkiem często, a edukuje co tydzień. I nie tylko z historii – choć żółte strony czytam jako pierwsze i jeszcze się nie zdarzyło, aby fragment dziejów Polski bądź świata był nieciekawie opisany. Polityka to przede wszystkim polityka. Ta przez mała „p”, codzienna, zagmatwana i trudna, a na łamach Polityki przez duże „P” wyjaśniona w sposób inspirujący. „Polityka” to także takie miejsce w społecznej przestrzeni Polski, w którym z ulgą można się poczuć normalnym Europejczykiem. Polityka to inspirujące, szanujące innych, przyzwoite, niebywale merytoryczne i bardzo otwarte pismo! Zdecydowanie najważniejsze spośród opiniotwórczych mediów nad Wisłą.  Pod koniec lat 90 – tych w jednym z fenomenalnych felietonów Ludwika Stommy pojawiła się propozycja przeniesienia stolicy z Warszawy do… Pułtuska, a dokładniej do Domu Polonii. Pomysł – przyznają Państwo – fenomenalny. Było to w czasach dyrektora Grzegorza Russaka. Ludwik Stomma uzasadnił pomysł bardzo zbawiennym wpływem spożywania zamkowych, staropolskich nalewek. Podobno ludzie je pijący stawali się z dnia na dzień coraz lepsi – jak dawni obywatela Rzeczypospolitej – kraju wielonarodowego, wielokulturowego, wielowyznaniowego, kraju szalenie tolerancyjnego i otwartego na innych. Dziś, w czasach szerzącego się po Europie i Polsce populizmu, narodowego szowinizmu czy zwykłej nienawiści do innych, tej nalewki trzeba by bardzo dużo. Tylko czy gdzieś można ją dostać… Życząc zespołowi „Polityki” kolejnych 60 lat pozwolę sobie przekazać życzenia wszystkim Pułtuszczanom. Czytajcie „Politykę” (poza PGP oczywiście). Jej czytanie ma podobny skutek, jak ta legendarna nalewka z Domu Poloni.  
Wychowany na "Polityce" Grzegorz Gerek